Ratusz w Kołobrzegu
Ratusz to najważniejsza, świecka budowla miasta. Pierwotnie na placu ratuszowym stała imponująca gotycka budowla, powstała około roku 1380, która była siedzibą Rady Miejskiej. Był to symbol hanzeatyckiego miasta oraz dowód na sukcesy ekonomiczne mieszczan.
Pierwszy ratusz funkcjonował w swym pierwotnym kształcie do 1807 roku, kiedy to został zniszczony podczas oblężenia przez wojska napoleońskie. W latach 1829-1832 na jego pozostałościach, wykorzystując zachowane fragmenty (jeden z narożników, piwnice), wzniesiono nowy ratusz. Projektantem nowego, neogotyckiego ratusza był K. F. Schinkel. Budynek przypomina średniowieczny zamek o obronnym charakterze. Posiada pięć małych wieżyczek oraz jedną strzelistą główną wieżę z tarczą zegarową. O godzinie 9:00, 15:00 i 18:00 można usłyszeć hejnał miejski.
W budynku mieści się prężnie działająca Galeria Sztuki Współczesnej, a na tyłach budynku można podziwiać kamienną kolumnę, będącą fragmentem pierwszego gotyckiego ratusza. Kolumna pełniła funkcję pręgierza miejskiego. Na kolumnie widnieje wyrzeźbiona głowa, związana z legendą o Jakubie Adebarze.
Jakub Adebar, przywódca buntu mieszczan w 1524 roku, dążył do objęcia fotela burmistrza po udanym powstaniu. Był niezwykle przystojnym mężczyzną, cieszącym się popularnością wśród kobiet, co budziło niechęć kołobrzeskich rajców miejskich. Żądza władzy, nieczyste gry polityczne oraz nieroztropne poczynania miłosne doprowadziły Adebara do sądu, który skazał go na ścięcie głowy toporem. Egzekucję przeprowadzono za ratuszem miejskim, w miejscu, gdzie teraz możemy oglądać głowę Adebara. Rzeźba ta powstała ku przestrodze dla innych mieszczan, mając świadczyć o sprawiedliwości i skuteczności władz miejskich. Dziś kolumna nosi nazwę Jakuba Adebara, a zgodnie z tradycją pogłaskanie jej przynosi szczęście oraz spełnienie życzeń.
