Statek m/t „Admirał Arciszewski” był jednym z najważniejszych jednostek szkolnych Zespołu Szkół Morskich w Kołobrzegu, zwodowany 28 lipca 1976 roku. Był to trawler przetwórnia, który służył nie tylko jako jednostka rybacka, ale także jako statek edukacyjny, umożliwiający uczniom szkoły odbywanie praktyk morskich.
Podstawowe Wymiary:
- Długość całkowita: 90,55 m
- Długość między pionami: 81,60 m
- Szerokość na wręgach: 15,00 m
- Wysokość do pokładu trałowego: 9,40 m
- Wysokość do pokładu głównego: 6,80/7,00 m
- Zanurzenie do znaku ładunkowego: 5,20 m
- Przegłębienie maksymalne rufowe: ok. 1,60 m
Nośność:
- Przy zanurzeniu: 1480 t
- Pojemność rejestrowa brutto/netto: 2598/959 RT
Objętość ładunkowa:
- Ładownie chłodzone ryb-bele: 1450 m³
- Ładownie podchładzane mączki rybnej-bele: 300 m³
- Całkowita objętość ładunkowa: 1810 m³
Napęd:
- Moc napędu głównego: 2650 KM przy 500 obr./min
- Prędkość na próbach przy 90% mocy SG: 15,7 węzła
- Autonomiczność pływania: 60 dni
Pojemność zbiorników:
- Paliwa ciężkiego: 1157 m³
- Oleju smarowego: 35 m³
- Wody słodkiej: 193 m³
Liczba miejsc załogowych:
- 42 osoby załogi + 2 armatorskie
- 55 miejsc dla uczniów
Typ i Przeznaczenie Statku
Admirał Arciszewski był motorowym, jednośrubowym, dwupokładowym trawlerem przetwórnią, zaprojektowanym specjalnie do praktycznego szkolenia kadr rybackich. Na jego pokładzie uczniowie uczyli się rufowego połowu ryb przy pomocy włoków dennych i pelagicznych na łowiskach Północnego, Środkowego i Południowego Oceanu Atlantyckiego oraz przetwarzania złowionych ryb.
Szkolenie obejmowało pełne spektrum zadań: od połowów, przez przetwórstwo, aż po obsługę zaawansowanych urządzeń nawigacyjnych, maszynowych i chłodniczych. Wszystkie te operacje były wykonywane przy użyciu sprzętu dostępnego na statku. W szczególności, urządzenia połowowe były przystosowane do efektywnego połowu w systemie dwuwłokowym.
Po złowieniu, ryby były przechowywane w zbiornikach z wodą podchładzającą, a następnie ręcznie sortowane i przetwarzane na różne produkty rybne: patroszone, odgławiane, filety i tusze. Gotowe produkty były zamrażane w postaci bloków, pakowane w kartony i przechowywane w chłodzonych ładowniach w temperaturze -28°C.
Przyłów niekonsumpcyjny oraz odpady poprodukcyjne były przetwarzane na mączkę rybną, która była przechowywana w ładowniach podchładzanych do temperatury +12°C. Olej rybny natomiast przewożono w specjalnych zbiornikach ładunkowych. Statek był wyposażony w urządzenia przeładunkowe umożliwiające przekazywanie ładunku w morzu na inne statki chłodniowce, przy jednoczesnym pobieraniu zapasów.
Admirał Arciszewski miał dwa ciągłe pokłady: główny, będący pokładem grodziowym, oraz trałowy, który w części rufowej przechodził w pochylnię połowową. Siłownia była umieszczona na rufie, a pomieszczenia mieszkalne, służbowe i ogólnobytowe znajdowały się w wydłużonej dziobówce, w dwupokładowej nadbudówce oraz częściowo w kadłubie nad pokładem głównym.
Przetwórnia ryb mieściła się w rufowej części nad pokładem głównym, a przedział ładunkowy składał się z dwóch ładowni chłodzonych ryb mrożonych przed siłownią, jednej ładowni podchładzanej mączki rybnej za siłownią oraz dwóch zbiorników oleju rybnego. Fabryka mączki rybnej znajdowała się obok ładowni mączki, a maszynownia chłodnicza przed siłownią, pod pomieszczeniem przeznaczonym na świetlicę i bibliotekę.
W roku 2001 Admirał Arciszewski został sprzedany
